پویش «نه به تصادف» از منظر افکار عمومی

این پیمایش ملی با نمونه ۱۸۷۰ نفر در فروردین‌ماه ۱۴۰۴ با هدف سنجش اثربخشی پویش «نه به تصادف» از منظر جامعه و بررسی باورهای مؤثر بر رفتار رانندگی انجام شده‌است. محورهای ارزیابی شامل «آگاهی و نگرش»، «مشارکت و مقبولیت»، و ادراک خطر (احتمال و شدت) بوده‌است. نتایج نشان می‌دهد که ۷۷٫۷٪ از مردم از پویش مطلع بودند که نشان‌دهنده موفقیت اطلاع‌رسانی اولیه است؛ و اکثریت مخاطبان، اثر پویش را «تا حدی» مثبت دانستند و تنها اقلیتی آن را «بسیار زیاد» ارزیابی کردند. ۶۴٪ اثر آن را سطحی و کوتاه‌مدت دانستند که می‌تواند مانع مشارکت پایدار مردمی شود. همچنین ۷۱٫۶٪ جامعه شدت پیامدهای تصادف را «بسیار زیاد» ارزیابی کردند، اما تنها ۵۲٫۴٪ احتمال وقوع آن برای خود را بالا می‌دانستند. بیش از نیمی بهبود جاده‌ها و خودروها را راه‌حل اصلی کاهش تصادفات می‌دانند و فقط ۱۷٪ بر رفتار رانندگان و فرهنگ رانندگی ایمن تأکید دارند. این نگاه، چالشی برای مداخلات رفتاری است، چراکه جامعه عوامل بیرونی و خارج از کنترل خود را بیش از رفتار خود، اثرگذار قلمداد می‌کنند.