در مقطع چهل سالگی بزرگترین و پر بسامدترین انقلاب نیمه دوم قرن بیستم؛ که رشتههای متعددی از جریانها و حتی نظم سیاسی استراتژیک در منطقه و حتی جهان معاصر را بازتولید نمود. دو رویکرد بسان دو لبه قیچی سیاست، سرمایه اجتماعی گرانسنگ نظام را پاره و رشتههای باقی مانده امر اجتماعی ما را پنبه میکند، آینده را بدتر از امروز و امروز را بدتر از گذشته مینمایاند. رویکرد دوم، که آسیبشناسی آن کمتر مورد توجه و تقریر قرار گرفته است، خوشبینی، محافظهکاری، کتمان فقر و فساد و تبعیض باقی مانده از «میراث نااجتماعی توسعه» دولت رانتی و چالشهای دین و دولت، نادیدن عارضهها و امراض درون است، این رویکرد که ناخواسته، خستگان و معترضان به وضع موجود را به صف معاندان و برگشتگان میکشاند، بعضا تنها موضع و مأموریت وفاداران به نظام و انقلاب انگاشته میشود و در توافقی نانوشته و اپیدمیک، به گفتار تکراری و خسته کننده رسانههای سنتی و جمعی وفاداران و دلبستگان بدل میگردد.
کتاب حاضر ثمره نظریهپردازان جوان مرکز رشد دانشگاه امام صادقعلیه السلام است. با گذر بیش از چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی، تحلیلگران هسته مطالعات افکار عمومی و تغییرات اجتماعی به بررسی و کنکاش سرمایه اجتماعی جمهوری اسلامی پرداختهاند. آنچنان که پژوهشگران اذعان داشتهاند چهل سالگی سن پختگی است و میتوان با مرور تجربههای این مدت به بررسی آسیبها و نقاط قوت به دست آمده در این چهل سال پرداخت و به چارچوبی تئوریک برای تحلیل و نظریهپردازی در حوزه سرمایه اجتماعی جمهوری اسلامی رسید. مؤلفین اثر تلاش کردهاند ایدهها و دیدگاههای موافق و مخالف را بدون نقد سریع و سطحی تحلیلهای فوق به بوته تبیین بگذارند و نهایتا با ارائه نگاهی جامع به همه دیدگاههای مطروحه در مسئله سرمایه اجتماعی جمهوری اسلامی مخاطبان را با جریانات و تفکرهای موجود آشنا کند. نگاهی انتقادی به تفکرات فوق در کنار طرح خود دیدگاه از جذابیت های دیگر این کتاب است.
این کتاب حاصل تالیف آقایان عباس قائمی، نوید عمیدی مظاهری، جواد بادین فکر، پرهام روشنایی و محمدرضا کوهکن است که به سرپرستی و اهتمام دکتر سید مجید امامی نگاشته شده است.